Stacja IV. MATKA. Droga Krzyżowa blisko człowieka: Matki współbolejące z dziećmi.
1) Sięgnijmy do Pisma Świętego:
„Oto ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w Izraelu i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A twoją duszę miecz przeniknie.” / „Wszyscy, co drogą zdążacie, przyjrzyjcie się, popatrzcie, czy jest boleść podobna do tej, co mnie przytłacza.” / „A Jego matka rzekła do Niego: Synu, czemuś nam to uczynił. Lecz On im odpowiedział: Czemuście mnie szukali? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?” / „Na to rzekła Maryja: Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według tego słowa.”
2) W Biblii brak jest konkretnych informacji o towarzyszeniu przez Maryję Synowi w trakcie męki i drogi na Golgotę. Wnioskuje się o nim z obecności Maryi pod krzyżem (J 19,25-27).
3) Medytacja Iwa Rowedera zachowana w rękopisie (fragment większej całości, którą wkrótce wydamy drukiem):
Maesta Parens occurrit Iesu progredienti
Strapiona Matka biegnie naprzeciw postępującego naprzód Jezusa,
Solando lachrymis et cupit Ipsa mori
Pocieszając [Go] ze łzami. Sama pragnie umrzeć
Cum Genito: rursum labefactatus ruit illic
Z Synem. Znowu, zachwiawszy się, runął tam,
In saxum recubans. Nunc valedicit Ei
Opierając się o skałę. Teraz pożegnał się z Tą,
Quae se mortalem peperit Summae Genitrici;
Która urodziła Go, człowieka: z Najświętszą Rodzicielką.
O Mater lugens, inclyta quot teneros
O Matko Bolesna, Sławna! Jak wiele czułych
Amplexus repetis, dulcem Natumq[ue] moraris
Uścisków wymieniasz. Zatrzymujesz słodkiego Syna.
Languentem reficis cum gemitu mutuo,
Opadającego z sił, pokrzepiasz wzajemnym płaczem…
Ast interrumpit lictor solacia vestra
Lecz oto liktor przerywa wasze pocieszanie.
Te pellit; Iesu iam properare, iubens.
Uderza Ciebie, Jezu, rozkazując już iść dalej.
Komentarz do medytacji Iwa Rowedera:
„Jak wiele czułych uścisków wymieniasz”: Roweder, pisząc o „uściskach” Maryi z Jezusem używa słowa „amplexus” – „objęcia / obejmowanie”. „Amplexus” to także tytuł nadawany scenie z życia św. Bernarda, która jest zilustrowana rzeźbą znajdującą się aktualnie przed ołtarzem w centrum prezbiterium kościoła w Łęgowie. Rzeźba jest ucieleśnieniem wizji św. Bernarda obejmującego Ukrzyżowanego Jezusa.
Zjednoczmy się z bólem Matki Bożej Bolesnej słowami, które Roweder kierował do Maryi w innym miejscu medytacji:
Te doleo Matrem, Tu quia maesta nimis,
Boleję nad Tobą, Matko, która jesteś [tak] niezmiernie strapiona,
Dum cernis Dominum pro servis sic miserantem
Gdy patrzysz na Pana: tak łaskawego dla sług,
Arboris infamis cum gravitate premi.
Zhańbionego przez przygniatający [Go] ciężar drzewa [krzyża].
4) Przy czwartej stacji módlmy się wraz z matkami współbolejącymi z dziećmi: Panie Jezu, spraw, abym zawsze pozostał wierny Tobie i Twojej Matce.