Stacja I. SKAZANIE.
1) Sięgnijmy do Pisma Świętego:
„Piłat ponownie wyszedł na zewnątrz i przemówił do nich: Oto wyprowadzam Go do was na zewnątrz, abyście poznali, że ja nie znajduję w nim żadnej winy. Jezus wyszedł na zewnątrz, w koronie cierniowej i płaszczu purpurowym. Piłat rzekł do nich: Oto człowiek. Gdy go ujrzeli arcykapłani i słudzy, zawołali: Ukrzyżuj! Ukrzyżuj! Rzekł do nich Piłat: Weźcie go i sami ukrzyżujcie. Ja bowiem nie znajduję w nim żadnej winy”.
„Wtedy Piłat, chcąc zadowolić tłum uwolnił im Barabasza, Jezusa zaś kazał ubiczować i wydał na ukrzyżowanie”.
„Zaliczono go w szereg złoczyńców”.
„Ja jestem dobrym pasterzem. Dobry pasterz daje życie swoje za owce”.
2) Poncjusz Piłat:
Pontius Pilatus to po łacinie Piłat z Pontu. Zapewne więc rzymski prokurator pochodził z Pontu, starożytnej krainy w północno-wschodniej Azji Mniejszej, dziś na terytorium Turcji, podbitej przez Rzym w r. 63 p.n.e. Jeśli chodzi o dalsze jego losy, po odwołaniu z funkcji prokuratora, mówią o nich pisma apokryficzne, których autorami byli chrześcijanie. Nie można jednak tych pism uznać za w pełni wiarygodne. Według nich Piłat miał popełnić samobójstwo, gdyż został oskarżony o niekompetencję. Jego ciało, wrzucone do Tybru, miało rzekomo dopłynąć w okolice Wiednia (Mons Pilatus). Niektóre wersje tradycji (Orygenes) czynią z Piłata chrześcijanina, a liturgie Kościoła prawosławnego i koptyjskiego uznają go za męczennika (liturgia.wiara.pl).
3) Medytacja Iwa Rowedera zachowana w rękopisie (fragment większej całości, którą wkrótce wydamy drukiem):
Denuo iam praeses suscipit officium,
Ponownie już namiestnik podejmuje powinności,
inquirens iterum causam non invenit ullam,
badając ponownie nie znalazł żadnego powodu,
traditus Is ob quam sanguinis arbitrio.
dla którego [Go] wydano na karę śmierci.
Egreditur praetor, palam reddens documentum
Wychodzi pretor, otwarcie dając świadectwo
principibus Templi cum satrapis populi:
przełożonym Świątyni i przywódcom ludu:
Non est Iste reus, quam culpam fertis in Ipsum?,
"Ten jest niewinny, jaką winę wnosicie przeciw Niemu?",
sed reprobi replicant: “Consideres, etenim
lecz nieuczciwi powtarzają: „Rozważ mianowicie,
hic si non esset pravus Christus malefactor,
że gdyby Ten Chrystus nie był nikczemnym złoczyńcą,
traditus haud esset. Sufficiat ratio”.
nie wydalibyśmy Go. Niech wystarczy ten powód”.
Infectis rebus praetor Iesum vocat ad se:
Ponieważ sprawy się nie dokonały, pretor woła Jezusa do siebie:
Quid Tu fecisti, iudicio referas?
"Co zrobiłeś, że oddali Cię przed sąd?"
O miser, inquiris summae bonitatis abyssum!”
O nieszczęsny, żądasz bezdennej głębi dobroci.
Vinceris, hinc iterum tumq[ue] foras rediens
Pokonuje [Cię], dlatego ponownie wtedy powracając na zewnątrz
testaris rursus: Non est nunc Ipsi minima culpa.
znowu dajesz świadectwo: "Nie ma w Nim najmniejszej winy".
Iesum, quo liberes interea cogitas.
Rozmyślasz tymczasem, jak uwolnić Jezusa.
Horum, proponis, fert consuetudo dierum,
Proponujesz: "Zwyczaj pozwala w tych dniach,
ut vobis unum carceris indigenam
żebym wam jednego miejscowego przestępcę wypuścił
dimittam. Vultis, liberem Iesum Nazarenum
z więzienia. Chcecie, żebym wypuścił Jezusa Nazareńskiego,
an, vel Barabbam? Vox tua, praetor, habet
czy też Barabasza?" Głos twój, pretorze, ma
insignem culpam. Dixisti: Iesus is Insons.
szczególną winę. Powiedziałeś: "Jezus jest niewinny".
Heu, nunc latronis consimilas equidem.
Ach, teraz z pewnością upodabniasz się do rozbójnika.
Heu, Iudaei praedonem cupiunt liberari,
Ach, Żydzi chcą, żeby uwolnić rabusia,
postponunt Iustum, Iustitiae Dominum.
gardzą Sprawiedliwym, Panem Sprawiedliwości.
4) Przy pierwszej stacji módlmy się, wczuwając się w sytuację niesprawiedliwie osądzanych: Panie Jezu spraw, abym nikogo nie sądził i nie potępiał.
