10 Niedziela Zwykła Roku B (6.06.2021): Rdz 3,9-15; 2 Kor 4,13-5,1; Mk 3,20-35.
W codziennej modlitwie „Ojcze nasz” wypowiadamy słowa: „Ale nas zbaw ode Złego”. Chodzi o coś więcej, niż o zło w sensie nieszczęść, ale chodzi o złego ducha, szatana (Złego pisanego dużą literą), który toczy walkę z dziećmi Boga. Walka rozpoczęła się od zarania ludzkości, w raju. Już wówczas została wprowadzona nieprzyjaźń między nim, a niewiastą i jej potomstwem (Rdz 3,15). Choć zwycięstwo Boga jest przesądzone, to wpływ Złego ciągle nam zagraża. W codziennej modlitwie „Ojcze nasz” prosimy więc Boga o to, aby umocnił naszą determinację w walce ze złym duchem.
W tle tej modlitwy jest nawiązanie do Rdz 3,15, tekstu, który jest określany jako „protoewangelia”. W tłumaczeniu Biblii Tysiąclecia w Rdz 3,15 czytamy zapowiedź Boga:
„Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie [=węża] a niewiastę,
pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej:
ono zmiażdży ci głowę, a ty zmiażdżysz mu piętę”.
W tej walce szatan zostanie pokonany przez potomstwo niewiasty (niewiasta zmiażdży głowę węża, który jedynie jest w stanie zranić jej piętę).
Zaimek „ono” użyty w Biblii Tysiąclecia w Rdz 3,15 posiada trzy warianty interpretacyjne, różne w tekście hebrajskim (BH – Biblia Hebraica), w Septuagincie (LXX – Stary Testament Grecki) i w Wulgacie (Vg – Stary Testament w języku łacińskim):
a) BH: „ono” = potomstwo niewiasty, tzn. ludzkość (potomstwo jest rodzaju męskiego, odpowiada temu zaimek męski: „on”);
b) LXX: „on” = jeden potomek niewiasty? wskazanie na Jezusa? (potomstwo, „sperma”, jest rodzaju nijakiego, a mimo to użyty jest zaimek męski: „on”);
c) Vg: „ona” = niewiasta; wskazanie na nową Ewę, Maryję? Por. Iz 7,14; J 2,4; 19,26; Ap 12.17; 2 Kor 11,4.